O mnie

Michał traktuje sztukę jako narzędzie bezpośredniej, międzyludzkiej i wizualnej komunikacji, kierując
się odwagą i wyzwalając wewnętrzną energię. Wykazuje nieustanną gotowość do uważnej rejestracji
otaczającego go świata oraz pragnienie autentycznej potrzeby natychmiastowej, twórczej reakcji na
codzienne obserwacje i doświadczenia. Artyście bliska jest idea jednostkowości dzieł wynikających
bezpośrednio z charakteru inspiracji konkretnym miejscem, którego tożsamość uwzględniona jest w
procesie twórczym.
Ideą artysty jest tworzenie własnej, śmiałej, pozbawionej klisz symboliki, często opartej na
intuicyjnych wyborach, interpretacyjnie nośnej i otwartej. Stale gotowej do negocjacji znaczeń,
dopełnienia przez wyobraźnię i doświadczenia odbiorcy. Punkt wyjścia do artystycznej refleksji
stanowią często społeczne tematy.
Mając na celu wzmocnienie wydźwięku dzieł - artysta sięga po zróżnicowane media i techniki.
Korzysta w równej mierze z wartości płaszczyzny i sugestywności artystycznej instalacji. Środki te
stosowane z celowością i rozmysłem nadają ukazywanym motywom niejednoznacznego charakteru.
W swoich przestrzennych pracach Michal Rejner wykorzystuje obiekty wyciągnięte z życia innych
ludzi, przedmioty, które każdy z nas zna oraz posiada. Artysta wykorzystując proces twórczy
zainspirowany konkretnym miejscem i problemem przeobraża przedmioty w conceptual sculptures.
Arysta ogranicza dialog pozsotawiajac odbiorcy minimalistyczny obraz jego wizji. W swoich
instalacjach porusza tematy bliskie każdemu człowiekowi stawiając go w bliskim kontakcie z dziełem,
artysta dopuszcza odbiorców do dotykania i chłonienia energii swoich prac w celu lepszego poznania
ich idei jak i doswiadczen z materialem.
Decydujac się na bliskość płaszczyzny Rejner porusza problem wykluczenia, nietolerancji rasowej,
utraty godności przez jednostkę ludzką, nierówności ekonomicznych, bezdomności czy samotności.
Są one niezmiennie aktualne niezależnie od szerokości geograficznej. Jeden z celów malarskiej
ekspresji stanowi konieczność wyłaniania, wydobywania wspomnianych problemów ze „strefy
niewidzialności". Idea przemieszczenia oraz połączenia ma stanowić symboliczne dookreślenie i
domknięcie przesłania cyklu obrazów.
Artyście bliska jest teoria nieuprzedzonego oka oraz postmodernistyczna otwartość na bodźce
wizualne, a także informacyjne, które niespodziewanie, impulsywnie i intuicyjnie wnikają w
przestrzeń wyobraźni. Czasami nawet nieintencjonalnie mogą stać się tworzywem sztuki oraz
punktem wyjścia dla artystycznych poszukiwań. Michał Rejner traktuje otwartość na
eksperymentalne praktyki warsztatowe, gotowość do chwytania inspiracji na gorąco jako niezbędne
składowe elementy praktyki twórczej.